Openbaar Bestuur
Het ministerie van Infrastructuur & Waterstaat onder leiding van VVD-minister van Nieuwenhuizen, is verantwoordelijk voor een een veilig, bereikbaar en leefbaar Nederland. En dient Nederlanders te beschermen tegen wateroverlast, te zorgen voor goede kwaliteit van lucht, water en bodem. En dat alles wordt gerealiseerd, zo stelt het ministerie, samen met burgers, bedrijven en belanghebbenden.
Mooie woorden op papier, maar de realiteit is helaas anders. Burgers, leefomgeving, luchtkwaliteit spelen geen rol van betekenis bij het nemen van beslissingen. Participatie is een 'lastige' formaliteit, door burgers, journalisten of Tweede Kamer opgevraagde informatie wordt niet vrijgegeven, de Tweede Kamer wordt niet of foutief geïnformeerd, danwel op het verkeerde been gezet. Afspraken worden niet nagekomen, onwaarheden worden door de minister via de media verspreid, rapporten zitten vol met fouten (die moeten worden blootgelegd door ons als burgers), onderliggende calculaties blijken gemanipuleerd en worden niet vrijgegeven. En ga zo maar door. Verdere groei van de (fossiele) luchtvaart industrie staat voorop en alles lijkt geoorloofd om Lelystad Airport geopend te krijgen.
De veelbesproken negatieve bestuurscultuur en 'Rutte-doctrine' die we ook zien in de Toeslagen affaire en de Groninger gas affaire kenmerken helaas ook dossier Lelystad Airport: Een handelswijze die zich kenmerkt door wantrouwen jegens burgers en een totaal gebrek aan openheid en een belabberde informatieverstrekking aan de Tweede Kamer, journalisten en burgers.
Lelystad Airport en laagvliegen wordt doorgedrukt. Ondanks breed verzet van bewoners, lokale en provinciale bestuurders, boeren en natuurorganisaties
Laagvliegroutes zijn ongewenst en stuit op breed verzet. En terecht, want het tast de leefbaarheid aan. En het gaat om de rust, gezondheid, veiligheid en inkomen van heel veel mensen en ondernemers, rond de 3 miljoen om precies te zijn. Lees hier meer over de schadelijke laagvliegroutes.
Ondanks al het verzet, blijven de Minister en Schiphol de opening van Lelystad Airport en de verwoestende laagvliegroutes doordrukken. De minister blijft volhouden dat laagvliegroutes zijn opgelost met de voorgestelde luchtruimherziening. Helaas is dat pertinent onwaar. Lees hier de feiten. Onbegrijpelijk en onaanvaardbaar vinden wij, dat een minister en haar ambtenaren deze onwaarheid met droge ogen durven te beweren. Alles lijkt geoorloofd om Lelystad Airport zo snel mogelijk geopend te krijgen. Gelukkig zien we dat het maatschappelijk èn politiek draagvlak voor opening van een nieuwe luchthaven steeds verder afneemt.
19-september 2024 Persbericht van leefbaar Zeewolde en Christen Unie Zeewolde
Middels een gezamenlijk persbericht roepen de fracties op om de lobby, vanuit de besturen van Lelystad en de Provincie Flevoland, voor het openen van Lelystad Airport, te staken:
...Het dossier Lelystad Airport bestrijkt inmiddels al zo’n twintig jaar, waarvan het merendeel zich vooral kenmerkt met on-feitelijke aannames en gesjoemel met getallen die een zuivere belangen afweging in de weg hebben gestaan.
In januari van dit jaar is in de Tweede Kamer het besluit genomen dat het vliegveld niet open gaat voor commercieel vliegverkeer ten behoeve van vakantie vluchten.
In het besluit staat ook vermeld in overleg met lokale autoriteit en inwoners een alternatief te presenteren voor een maatschappelijke investering.
Leefbaar Zeewolde en de ChristenUnie Zeewolde kunnen niet bevatten dat het provinciebestuur van Flevoland opnieuw een oproep aan de minister doet en daarmee Zeewolde laat vallen.... Lees hier het gezamenlijke persbericht.
Petitie tegen Lelystad Airport met 80.000 handtekeningen
Zo haalde de actiegroepen in 2017, kort na de bekendmaking van de plannen, ruim 80.000 handtekeningen op met een petitie tegen laagvliegen.
Deze petitie is aangeboden aan de Tweede Kamer.
Recreatie en toerisme ondernemers verwachten grote schade aan sector
Uit onderzoek van Recron, de brancheorganisatie voor recreatieondernemers, blijkt dat zeventig procent van de ondernemers negatieve gevolgen verwacht van de effecten van Lelystad Airport. De sector verwacht grote schade op te lopen. Lees er hier meer over.
Ruim 13.000 huizenbezitters en ondernemers dienen 'stuitingsbrief' in om verjaring recht op schadeclaim Lelystad Airport te voorkomen.
Ruim dertienduizend particulieren en bedrijven hebben het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat in 2020 een stuitingsbrief gestuurd. In de brief gaven ze aan dat ze hun recht op het claimen van een vergoeding van eventuele schade (oa. door waardedaling van woningen en bedrijven) door Lelystad Airport veilig wilden stellen, Lees er hier meer over.
Draagvlak voor luchtvaart in Nederland neemt verder af
In 2020 deed Motivaction, in opdracht van het ministerie van I&W, wederom onderzoek onder Nederlanders naar het draagvlak voor de luchtvaart.
Overall kan je stellen dat het draagvlak voor de luchtvaart verder is afgenomen en het draagvlak voor krimp sterk is toegenomen. Intussen wil de helft (49%) van de Nederlanders krimp van het aantal vluchten ten opzichte van voor de coronacrisis. En 28% wil geen verdere groei. Lees er hier meer over.
Eind 2020 voerde het AD een Peiling uit. Conclusie: Bijna 70% is tegen uitbreiding van Lelystad Airport uit. Conclusie: 70% van de mensen is tegen uitbreiding Lelystad Airport. Lees er hier meer over.
Intussen zijn 26 actiegroepen tegen laagvliegen verenigd in SATL
Intussen heeft 26ste actiegroep zich aangesloten bij SATL. Twee-en-twintig actiegroepen die zich gezamenlijk verzetten tegen de laagvliegroutes en Lelystad Airport. Actiegroepen uit Drenthe, Friesland, Flevoland, Gelderland, Overijssel en Noord-Holland. Ga hier naar een overzicht van de aangesloten actiegroepen.
Burgemeesters en provincies laten zich duidelijk horen: géén laagvliegroutes
Naast de bezorgde bewoners zijn er vele gemeenten en provincies die zich verzetten tegen het laagvliegen van en naar Lelystad Airport. Hun standpunt is in basis dezelfde: Eérst het luchtruim herzien zodat er geen laagvliegroutes zijn, dan pas Lelystad Airport open.
Brugemeester Haseloop van gemeente Oldebroek noemt opening Lelystad Airport 'niet uit te leggen' en 'opening in deze stikstofcrisis maakt de overheid ongeloofwaardig' stelde burgemeester van Asseldonk van Hattem onlangs. Burgemeester Koops van gemeente Heerde stelde 'dat Lelystad Airport enorme afbreuk doet aan woongenot en economische activiteiten zoals het tourisme' Zes burgemeesters stuurden de minister in 2019 een brief. De strekking van de brief was dat helder, namelijk dat ze onaangenaam verrast zijn over de gang van zaken rondom Lelystad Airport en vinden dat het vertrouwen is geschaad.
Ook provincies zijn ongekend scherp over de gang van zaken en voelen zich niet gehoord en niet serieus genomen.
Uit wantrouwen en protest: gemeenten stellen onafhankelijke onderzoeken in
De onrust en onvrede over de gang van zaken is dusdanig dat een aantal gemeenten heeft besloten om onafhankelijk onderzoek in te stellen naar de impact van Lelystad Airport op de gemeente.
Onderstaand een greep uit de standpunten van gemeenten en provincies.
Gebrekkige informatievoorziening, geen transparantie en loze beloftes
Kortgezegd kan je stellen dat inzake dossier Lelystad Airport geen sprake is van behoorlijk bestuur. Burgers, regionale politiek èn Tweede Kamer wordt stelselmatig informatie onthouden, openheid wordt tegengewerkt. En er heerst een cultuur van wantrouwen jegens burgers. Een zeer kwalijke werkwijze van het ministerie van Infrastructuur & Waterstaat.
'Rutte-doctrine' kenmerkt Lelystad Airport
De Rutte-doctrine is een veelzeggend begrip intussen en deze werkwijze kenmerkt ook dossier Lelystad Airport. Een totaal gebrek aan openheid. Geen enkel oog voor de mens. De luchtvaart en het faciliteren ervan staat centraal en burger en Tweede Kamer wordt waar mogelijk buiten spel gezet. Zo wordt een overbodig nieuw vliegveld met immense schadelijke gevolgen doorgedrukt.
Ook wij ontvingen doorgaans zwartgelakte documenten op onze WOB-verzoeken. Intussen worden documenten geel-gelakt ... En onder aan dit bericht zie je een greep uit de nieuwsberichten van de afgelopen jaren. Met een herhaalde roep om informatie, openheid en behoorlijk bestuur. Bekijk onze oproep aan de Tweede Kamer.
Rutte-doctrine: Handelswijze van de overheid olv. premier Rutte, die gekenmerkt wordt door het ontbreken van openheid en een belabberde (te laat, onvolledige, foutieve ...) informatieverstrekking van de regering aan de Kamer, burgers en media. Een handelswijze waarin de mens allesbehalve centraal staat.
Keer op keer: onjuiste uitspraken en loze beloftes minister
Goed bestuur houdt ook in dat ambtenaren en bewindslieden 'te vertrouwen' zijn. Inclusief het kunnen maken van afspraken en nakomen van beloftes. Keer op keer zien we de minister, al dan niet uitgebreid in de media. of ambtenaren uitspraken doen die niet klopen of waaraan ze zich niet houden. Schaamteloos bijna. Een erg kwalijke manier van doen vinden wij.
Zo werd onder meer beloofd:
- 'Na de luchtruimherziening zijn de laagvliegroutes opgelost' >> pertinent onwaar;
- 'De B+-route (een van de voorgestelde routes) is niet ons uitgangspunt, we nemen alle alternatieven in afweging' >> is niet gebeurd, dus onwaar;
- 'Ze gaan straks zo hoog vliegen dat je ze nauwelijks hoort' >> grote onzin/pertinent onwaar;
- 'Lelystad Airport is alleen een overloop luchthaven' >> intussen heeft de minister via een achterweg de functie veranderd en autonome groei mogelijk gemaakt, dus wederom onwaar;
- 'We gaan het vertrouwen terugwinnen!' >> niets dat daar op lijkt
Oproep burgers tot openheid en fatsoenlijk leiderschap
In september 2019 al, lang voor de landelijke discussie over de bestuurscultuur, deed Leon Adegeest namens SATL een indringende oproep aan Tweede Kamer: Het gaat goed mis! De regering verzaakt informatieplicht jegens Kamer, burger en media. Er wordt informatie achtergehouden, te laat, foutief en onvolledig geïnformeerd.
Niet voldoen aan Wet Openbaar Bestuur
In dossier Lelystad Airport blijft veel onduidelijk, oa. over onderbouwingen, aannames, vergunningen en calculaties. Hierover zijn vele (Kamer)vragen gesteld. Helaas waren de antwoorden ontwijkend, foutief of onvolledig. Ook is het bijna standaard werkwijze geworden om informatie goed weg te stoppen in bijlagen en om informatie de avond voor een reces te versturen. Bijzonder onprettige en overheid - onwaardige gang van zaken is onze mening.
Daarom voelen wij ons, net als vele anderen, genoodzaakt om bijvoorbeeld WOB (Wet Openbaar Bestuur) - procedures te starten. De wettelijke termijn voor de afhandeling van WOB (Wet Openbaar Bestuur) verzoeken is 6 weken. Wettelijke termijn. Helaas voldoen de ambtenaren van het ministerie van Infrastructuur & Waterstaat niet aan de wetgeving. En als de informatie dan komt, doorgaans lang na verstrijken van de wettelijke termijnen, soms wel een jaar over datum, dan ziet deze er in de regel zo uit:
Rechtszaak gewonnen: Rechter dwingt ministerie tot openheid.
Meerdere malen heeft SATL/HoogOverijssel gevraagd om de bestanden die ten grondslag liggen aan de stikstofberekeningen voor de benodigde vergunningen. Ook na een beroep op de Wet Openbaar Bestuur (WOB) heeft het ministerie van Infrastructuur & Waterstaat deze niet geleverd. Nu heeft de rechter SATL/HoogOverijssel ook in het gelijk gesteld en dwingt het ministerie tot openheid. Lees er hier meer over.
Dit is een van de vele voorbeelden. Eigenlijk te zot voor woorden, dat we via de rechter openheid moeten afdwingen omdat het ministerie de wet- en regelgeving hierover ontwijkt.
Boek 'Schiphol regeert' geeft ontluisterende inkijk
Waarom handelt een ministerie op deze manier? Waarom wordt de burger en Tweede Kamer niet goed geinformeerd? Waarom is er geen openheid?
Lees het boek 'Schiphol regeert'. Een boek dat een ontluisterende inkijk geeft in de verhoudingen tussen Schiphol, ambtenaren, bewindslieden en parlement.
Het boek maakt glashelder hoe het kat- en muisspel van misleiden en niet-informeren van burger en volksvertegenwoordiging Tweede Kamer wordt gespeeld door het ministerie van Infrastructuur & Waterstaat in nauwe samenwerking met/in opdracht van Schiphol.
Must-see
(burger)Participatie en de ontwikkeling van Lelystad Airport
Ondanks dat de overheid zegt veel waarde te hechten aan het betrekken van burgers bij projecten die in ontwikkeling zijn, kunnen we concluderen dat bij Lelystad Airport dit instrument niet wordt ingezet om daadwerkelijk tot verbetering van de plannen te komen. Onze ervaring is dat burgerparticipatie bij het traject Lelystad Airport slechts een 'wassen neus' is en het puur wordt gedaan om op papier aan de verplichting te voldoen.
Burgerparticipatie is verplicht
Het betrekken van burgers is een verplichting die de overheid zichzelf oplegt en ook in de ontwikkeling van de plannen om te komen tot een Lelystad Airport voor groot handelsverkeer zijn talloze (kostbare) overleg-organen en participatie-trajecten in het leven geroepen.
Constructieve opstelling SATL
Als SATL hebben wij ons constructief opgesteld en keer op keer keurig ons huiswerk gedaan*, vele dagen, soms weken tijd en energie hebben we gestopt in goed onderbouwde zienswijzen (bezwaren), rapporten en adviezen. De mensen betrokken bij SATL zijn niet de minste en hebben diepgaande kennis van zaken. Zo hebben we keer op keer gewaarschuwd voor bepaalde risico's en grove fouten blootgelegd, oa. in de geluidsberekeningen en stikstofberekeningen.
De mensen betrokken bij SATL krijgen hier niet voor betaald, ook geen onkostenvergoeding. Terwijl de rapporten en adviezen zich kunnen meten met de door de ministeries duurbetaalde ingehuurde adviesbureaus.
Geen enkel effect
Van al onze inspanningen, verdeeld over zienswijzen, klankbordgroepen en internet consultaties, zijn de resultaten bedroevend te noemen. Van echte participatie kan je dan ook niet spreken.
De werkwijze van het ministerie van I&W kent de volgende varianten:
- SATL beroept zich (altijd) op feiten, deze worden afgedaan als 'mening';
- De door SATL aangedragen punten van kritiek worden niet opgenomen in het gespreksverslag;
- De door SATL benoemde risico's worden gebagatelliseerd of genegeerd;
- Vragen worden niet beantwoord, onvolledig of foutief beantwoord. Sowieso altijd te laat;
- De mensen van SATL worden nadrukkelijk weggezet als amateurs/vrijwilligers.
Keer op keer blijkt dat een voornemen of plannen onveranderd worden doorgezet.
Ondanks de mooie woorden over het belang van participatie op papier, is onze ervaring dat er niets met de inbreng wordt gedaan.
Enkele voorbeelden
1. Klankbordgroep Luchtvaartnota (2020-2050):
De klankbordgroep voor dit richtinggevende document bestond uit mensen uit de luchtvaart, milieu deskundigen en omwonenden. De overgrote meerderheid waren 'luchtvaart professionals' (vertegenwoordigers van luchtvaartmaatschappijen en luchthavens): 27 maar liefst. Plus 9 ambtenaren. Daarnaast waren 4 mensen uitgenodigd die moeten opkomen voor zo'n 2 miljoen omwonenden. Niet echt een representatieve samenstelling. (zie afbeelding)
Vol verbazing lazen we dan ook in de Luchtvaart Nota 2020-2050 paragraaf 10.2.3 over de Klankbordgroep, dat bewoners, maatschappelijke partijen en andere belanghebbenden evenwichtig waren vertegenwoordigd (zie afbeelding).
De vertegenwoordigers van SATL zijn bij het laatste overleg weggelopen. Een kritische verklaring mocht niet worden voorgelezen. Lees hier waarom.
2. Informatiebijeenkomst met ambtenaren van het ministerie van I&W en de Samenwerkende Actiegroepen op 16 april 2019 in Hattemerbroek.
Op deze informatie bijeenkomst werden verschillende opties voor de Laagvliegroutes gepresenteerd. Genodigden werden gevraagd om input te geven, dat is dan ook uitgebreid gedaan. Echter, op 18 april (twee dagen later) werden de notulen van de "verkenning" gepubliceerd en Nota Bene op dezelfde dag werd de startbeslissing programma luchtruimherziening gepubliceerd. Inclusief beslissingen waar tijdens de bijeenkomst veel kritiek op was en waarvoor alternatieven zijn aangedragen.
Dit is alleen mogelijk als alles al was besloten voor de bijeenkomst van 16 april. Een voorbeeld van participatie 'op papier'.
* Een aantal van de participaties waaraan wij hebben deelgenomen:
- Zienswijze gewijzigd Luchthavenbesluit Lelystad Airport Lees er hier meer over.
- Zienswijze Ontwerp Voorkeurbeslissing Luchtruimherziening Lees er hier meer over.
- Zienswijze ontwerpbesluit Wnb-vergunning project Lelystad Airport Lees er hier meer over.
- Zienswijze Ontwerp Luchtvaartnota 2020 -2050 Lees er hier meer over.
- Bewonersdelegatie: contra-expertise MER, Lelystad Airport dd 20-2-2018
- Bewonersdelegatie: “Een ander geluid”; advies Aansluitroutes Lelystad dd23-11-2017
- Klankbordgroep Luchtvaartnota 2020 - 2050 Lees er hier meer over.
Is er sprake van goed en behoorlijk bestuur in de luchtvaartsector? Nee.
Kortgezegd kan je stellen dat tav.de luchtvaart alle basis regels van goed bestuur ('governance') worden geschonden.
Wat is 'governance'?
Governance omvat de wijze van besturen, de gedragscode en de manier waarop het toezicht is georganiseerd. Het gaat over het maken van beleid, de manier van beslissen, verantwoording en bevoegdheden.
Overheden en 'behoorlijk bestuur'
Overheden dienen te voldoen aan 'behoorlijk bestuur'. Dit omvat gedragsregels van de overheid ten opzichte van de burger. Duidelijk is dat het ministerie van I&W deze regels heeft geschonden en schendt.
Waaronder:
- het Zorgvuldigheidsbeginsel (overheid moet een besluit zorgvuldig voorbereiden en nemen: burger correct behandelen, zorgvuldig onderzoek doen naar feiten en belangen, procedure goed volgen en deugdelijke besluitvorming);
- het Rechtszekerheidsbeginsel (overheid moet haar besluiten zó formuleren dat de burger precies weet waar hij aan toe is en geldende rechtsregels juist en consequent toepassen);
- het Verbod op détournement de procédure. (overheid mag geen lichtere procedure volgen om tot een besluit te komen);
- het Evenredigheidsbeginsel. (overheid moet ervoor zorgen dat de nadelige gevolgen van een overheidsbesluit voor een burger niet zwaarder zijn dan het algemeen belang van het besluit);
- en het Vertrouwensbeginsel. Wie op goede gronden – bijvoorbeeld na een duidelijke toezegging – erop mag vertrouwen dat de overheid een besluit neemt, heeft daar ook recht op. Tsja ...
Code Tabaksblat voor bedrijfsleven
Zo hanteert het bedrijfsleven code-Tabaksblat; een gedragscode voor beursgenoteerde bedrijven. Een van de leidende principes voor de inrichting van governance van organisaties is 'scheiding van functies' en een duidelijke omschrijving van verantwoordelijkheden en bevoegdheden.
Klinkt logisch toch? Niet voor de luchtvaart sector. Deze governance is heel anders georganiseerd. Met als gevolg een niet transparante manier van besturen en beslissen, onduidelijke verantwoordelijkheden waarbij onafhankelijke controle moeilijk is en goede handhaving ontbreekt.
Kritisch rapport over governance luchtvaart
In 2020 is een kritisch rapport verschenen van de Commissie governance en participatie luchtvaart onder leiding van M.J. (Job) Cohen getiteld: 'Sturen in een volatiel domein. Lessen governance en participatie luchtvaart.' Kort gezegd ging het rapport in op de manier waarop bestuur, beleid en uitvoering in de luchtvaart geregeld zijn. De commissie geeft 6 duidelijke adviezen voor meer duidelijkheid, betere visie, grotere flexibiliteit, voorkomen van belangenverstrengeling, het versterken van de kennis van het ministerie en effectieve en efficiente participatie.
Belangenverstrengeling en de vele petten van het ministerie van I&W
Kortgezegd heeft het ministerie teveel petten op. De overheid is zowel aandeelhouder, beleidsmaker als opdrachtgever voor onderzoek. Zowel (mede-)aanvrager van vergunningen als vergunningverlener. En tevens handhaver. Dit alles in zeer nauwe samenwerking met – soms zelfs in opdracht van (?) – Schiphol. Dit is zeer in tegenspraak met de uitgangspunten van goed bestuur. Van objectief onafhankelijk beleid kan zo geen sprake meer zijn. Laat staan dat er ruimte is voor tegengeluiden en het beschermen van burgers tegen de negatieve effecten van de luchtvaart.
Enkele voorbeelden over de gang van zaken rondom Luchthaven Lelystad:
- Bij vragen over volksgezondheid, zoals de blootstelling aan (ultra)fijnstof of de invloed van (nachtelijk) geluid op de slaapverstoring die wij hebben gesteld aan het Ministerie van VWS, logischerwijs verantwoordelijk voor de volksgezondheid, krijgen we antwoord van het ministerie van I&W.
- De regie van verschillende procedures mbt. Lelystad Airport, zoals de MER procedure, wordt door ambtenaren van het Ministerie van I&W gevoerd. In plaats van de initiatiefnemer Schiphol. Andere commerciele organisaties dienen dit zelf te verzorgen.
- Handhaving van afspraken; wet- en regelgeving op het gebied van Luchtvaart is belegd bij de Inspectie Leefomgeving en Transport – ILT – die ook een onderdeel is van hetzelfde Ministerie. Bekend van het gedogen en “niet handhaven” op Schiphol, Rotterdam Airport en Maastricht Airport.
- In tegenstelling tot de gebruikelijke gang van zaken in de industrie geeft het Ministerie van I&W rechtstreeks opdrachten en financiert deze. Bij voorbeeld rapporten en procedures voor Milieueffect rapportages, communicatie en PR, geluidstudies etc. die normaal voor rekening en verantwoording van de “initiatiefnemer” zijn. Het gaat over vele miljoenen “belastinggeld” die op deze wijze worden besteed.
- Het is algemeen bekend dat Schiphol medewerkers meeschrijven (soms wordt zelfs gesproken over: 'dicteren') aan antwoorden op Kamervragen over Lelystad Airport die gesteld worden aan het ministerie van I&W.
- Schadeclaims ingediend door burgers en ondernemers nav de plannen en verleende vergunningen door het ministerie van I&W worden afgehandeld door jawel ... het ministerie van I&W.
Sprake van goed bestuur? Nee.
Bij goed bestuur dient belangenverstrengeling voorkomen te worden en dienen functies en bevoegdheden helder en gescheiden te zijn. En laat dat nou juist niet het geval zijn voor de manier waarop het besturen van de luchtvaartsector is georganiseerd. De gang van zaken rondom Lelystad Airport laten dat weer eens goed zien, helaas. En burgers zijn hiervan de dupe.
En ook: Rechten burger geschaad: beroep bij bestuursrechter onmogelijk gemaakt.
Sinds 2003 is beroep tegen luchthavenbesluiten over Schiphol, Lelystad, Eindhoven en Rotterdam niet meer mogelijk bij de bestuursrechter. Tegen besluiten van andere luchthavens is wel beroep mogelijk bij de bestuursrechter. Dit staat haaks op de (EU) wetgeving die stelt dat een laagdrempeliger rechtsgang en duidelijkheid voor alle luchthavenbesluiten voor burgers mogelijk moet zijn. SATL heeft in 2019 hiertegen bezwaar aangetekend bij minister van Nieuwenhuizen, maar tot op heden nog geen reactie ontvangen. Lees er hier meer over.
Lees ook
Schipholwatch schreef er een goed artikel over: ‘Cohen: teveel losse eindjes luchtvaartnota’