De Europese Commissie heeft een voorlopig besluit genomen en ingestemd met een Verkeerverdeelregel, VVR (onder voorwaarden) m.b.t. Lelystad Airport.
Zoals vaker zit het echte probleem / oplossing in de randvoorwaarden en “kleine lettertjes”. Zonder verwijzing naar de diverse studies/adviezen en de regeling zelf, puntsgewijs de hobbels:
- Het besluit van de Europese Commissie is een concept besluit. Hiertegen in bezwaar en beroep mogelijk. Luchtvaartmaatschappijen (of anderen) die zich in hun belangen voelen aangetast , kunnen bezwaar indienen bij de EC. Mogelijk zelfs later een claim om de opgelopen / nog te lopen schade te vergoeden. Het ministerie heeft een eerste inventarisatierondje al gemaakt. De resultaten daarvan zijn (mij) onbekend;
- Het conceptbesluit gaat uit van vrijwilligheid. M.a.w. iedere luchtvaartmaatschappij die afscheid wil nemen van Schiphol, is daarin vrij. Maar dat mag nu ook al. (wegsturen op basis van een verplichting is uitdrukkelijk niet toegestaan) TUI, Easyjet en Corendon hebben al aangegeven dat ze (al dan niet voorlopig) lekker op Schiphol blijven zitten. Nieuw is dat ze dan voorrang krijgen op Lelystad. Die vrijwilligheid heeft een aantal aanname in zich:
- dat Lelystad open gaat (anders heeft het opgeven van je plek op Schiphol immers geen zin);
- dat er plek is op Lelystad (en niet alvast ingenomen door bijv. Transavia die door eigenaar KLM straffeloos kan worden “overgeplaatst”;
- dat er ook genoeg reizigers zijn (aanbod om vliegtuigen te laten vliegen). En dat aanbod wordt enerzijds uitgevraagd in de vakantiefolders die voor 2020 al grotendeels zijn gedrukt / vastgelegd en anderzijds in de fysieke openstelling van Lelystad;.
- Na drie jaar is er een evaluatie. Stel dat je dan als luchtvaartmaatschappij niet meer terug kunt naar Lelystad? (want je verlaten plek is bezet door anderen) Dan heb je niets meer;
- Het concept besluit gaat enkel over Schiphol in de relatie tot Lelystad. Overheveling naar bijv. Eindhoven, is op basis van dit besluit niet mogelijk;
- Het concept-besluit stelt dat er geen restricties mogen worden gesteld aan het aantal/soort bestemmingen. Geluiden in de Tweede Kamer om vluchten binnen een straal van een paar honderd kilometer te verbieden gaat dus niet op. De lijst die de minister eerder verspreidde over een beperkt aantal bestemmingen is niet helemaal van tafel, maar dient per twee jaar te worden herzien op basis van ervaringen van de afgelopen vier jaar. Het uitgangspunt dat we vakantievluchten rond de Middellandse Zee bedoelen gaat met dit concept niet meer op. Er mogen immers geen vluchten naar bijv. Zuid Afrika of Mexico geweigerd worden. Of die vluchten kunnen worden uitgevoerd met toestellen als steeds benoemd in de documenten van de minister (Boeing 737-800 en Airbus 320) staat te bezien. Als op basis van dit conceptbesluit ook andere toestellen moeten worden toegelaten (groter, zwaardere, meer geluid, meer uitstoot) is het maar zeer de vraag of de onderliggende studies en besluitvorming daar wel ruimte voor bieden, want dat is uitdrukkelijk niet onderzocht. (en als je het niet hebt onderzocht weet je niet of het binnen de diverse regeltjes past) Het lijkt erop dat we via dit besluit alle soorten vliegtuigen moeten accepteren! Dit is een vraag aan het ministerie waard.
- Een vrijkomende plek op Schiphol mag alleen opnieuw worden toebedeeld aan “transfer flights” (aan vliegmaatschappijen die reguliere lijndiensten met intercontinentale bestemmingen).
- Het nu voorliggende besluit geldt voor een maximum van 25.000 vluchten.